در سال ۲۰۰۰ زنان صلح‌ساز الهام‌بخش و ماشین محرک قطع‌نامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل بودند که برای اولین بار در تاریخ خواستار شمولیت زنان در امر پیشگیری از جنگ و صلح‌سازی بود. شواهد نشان می‌دهد که شمولیت زنان کیفیت و دوام روندهای صلح را افزایش می‌دهد. اما آنها همچنان به صورت وسیعی از مذاکرات رسمی صلح غایب هستند.
تصدیق حضور، مهارت، نفوذ، ارزش و رویکردهای زنان صلح‌ساز اولین قدم لازم برای اطمینان از حضور برحق و قاعده‌مند آنها بر سر میز مذاکرات و تصمیم‌گیری‌هایی است که جنگ‌ها را خاتمه می‌دهد و صلح آینده را در سرتاسر جهان به بار می‌آورد.
بر پایه دو دهه تحقیق، پژوهش اولیه و مصاحبه، سیاست‌گذاری، و تجربه دادخواهی و میانجی‌گریِ در سطح رسمی، «به رسمیت شناختن زنان صلح ساز: بازیگران حیاتی در صلح سازی مؤثر» به بررسی محرک‌ها و عواملی می‌پردازد که زنان را در مواجه با خشونت و درگیری به سمت صلح‌ساز شدن سوق می‌دهند؛ و همچنین به فعالیت‌هایی که این زنان انجام می‌دهند و حیطه محلی را با حیطه جهانی به هم پل می زند؛ و همچنین اینکه چطور آنها حین جستجو برای صلح، عدالت، و قدرت برای تاثیر بر نیروهای متخاصم و جنگ‌طلب، در زمان و مکان‌های متفاوت و با به طور خودخواسته و بسیار قاعده‌مند، آداب و رسوم موجود، شیوه‌های فرهنگی، آموزه‌های مذهبی، و ساختار خویشاوندی را طبق قوانین ملی و بین‌المللی مهار و چارچوب‌بندی کرده و گسترش می‌دهند.
این گزارش متخصر به این موضوع می‌پردازد که چگونه لغات و برچسب‌ها در عرصه سیاست‌گذاری مانع شمولیت بیشتر زنان در روندهای صلح شده و یا باعث تقویت شمولیت‌شان می‌شود، و عواملی را که مبین پیچیدگی و اشتراکات تجربیات زنان صلح‌ساز در رابطه و یا در تضاد با حالت‌های دیگر فعالیت اجتماعی-سیاسی است بررسی می‌کند.
همچنین این گزارش مختصر که بخشی از کمپین زنان صلح می سازند است که توسط شبکه بین‌المللی اقدام جامعه مدنی (ICAN)، به اختصار شبکه آیکن، و اعضای ائتلاف زنان برای رهبری امنیت (WASL)، به اختصار گروه وصل، مدیریت می‌شود، ده راهکار را در قالب رهنمود عملیاتی و نمونه‌های قبلی ارائه می‌دهد که شرکت زنان صلح‌ساز را در روندهای صلح رسمی تضمین می‌کند.
