به‌رسمیت‌شناسیِ ارزش و نیاز به هدایت عادلانه منابع به نهادهای زنان صلح‌ساز، همیشه یکی از ارزش‌های تاکیدشده در اجندای زنان، صلح و امنیت از آغاز آن در ابتدای قرن 21میلادی بوده است. با گذشت سال‌ها، تمایل و نیت حمایت از چنین نهادهایی از سوی سازمان ملل گرفته تا 193 کشور عضو آن افزایش یافته است. اما شکاف بزرگ میان نیات خیر تمویل‌کنندگان و محدودیت‌های سیاسی و مالی و اداری آن‌ها مانع جریان بودجه به سمت زنان محلی ــ که بیش از همه نیازمند آن هستند ــ شده است.
گزارش «تمویل زنان صلح‌ساز: رفع موانع صلح» تحلیلی از موانع موجود پیش‌روی تمویل‌کنندگان و نهادهای زنان صلح‌ساز ارائه و به تحولات اخیر در این حوزه فعالیت اشاره می‌کند. مایه دلگرمی است که مکانیسم‌ها و مدل‌های موثر تمویل مانند صندوق صلح نوآورانه آیکن (موسوم به IPF) که مستقل بوده وتوسط چندین تمویل‌کننده حمایت می‌شود و به نهادهای زنان صلح‌ساز در سطح جهان گرنت‌های کوچک تا متوسط و حمایت فنی ارائه می‌کند، و صندوق صلح و بشردوستی زنان ملل متحد (WPHF) که گرنت‌های بزرگ‌تری را به کشورهای خاص اعطاء می‌کند، وجود دارد. هرچند این حمایت‌های مالی کافی نبوده و نهادهای زنان صلح‌ساز همچنان با کمبود منابع مواجه هستند.
هدایت منابع به سمت نهادهای صلح‌ساز محلی، خصوصا آن‌هایی که تحت رهبری زنان هستند، مستلزم تغییرات در پالیسی‌ها، طرزالعمل‌ها، و فرهنگ سازمانی است. رهنمود عملیاتی ذیل، برپایه مشاوره با موسسات محلی و آژانس‌های تمویل‌کننده، توصیه‌های عملی برای بازنگری فوری و اصلاحات مختصر در طرزالعمل‌های موجود ارائه می‌کند که برای کسانی که در سازمان‌های تمویل‌کننده هستند و نیز کسانی که در صحنه عمل کار می‌کنند، تحول‌آفرین خواهد بود.
